O, MILI KRÓLOWIE O, mili królowie, skądżeście tu przyszli? O, z dalekich krain my za gwiazdą wyszli, By zobaczyć maleńkiego Jezusa narodzonego Tu w stajence biednej, tu w stajence biednej
Dary niesiem Jemu, by dać mu z ochotą Mirrę i kadzidło, także i to złoto, By dziecina się cieszyła i nam błogosławiła Tu w stajence biednej, tu w stajence biednej. (pieśń kościelna)
Stół – ława okryty białym obrusem, krzyż, świece, woda święcona, zeszyty z religii dzieci i młodzieży.
Kolęda to publiczne wyznanie wiary
Okazja do rozmów, wymiany zdań, propozycji parafialnych
Po Bożym Narodzeniu rozpoczyna się czas wizyt duszpasterskich w naszych domach, czyli tak zwanej kolędy. Nieprzypadkowo kolęda odbywa się po świętach Bożego Narodzenia, kiedy to wspominamy przyjście Boga na ziemię. Okres Bożego Narodzenia jest czasem pogłębienia więzów z Bogiem, z rodziną, jak również z parafią. Kolęda jest oficjalną wizytą duszpasterską, dlatego przyjęcie kapłana w naszych domach jest wyrazem naszej wiary i przywiązania do Kościoła i duszpasterzy.
Nadchodzą święta Bożego narodzenia, czy jesteś już gotowy na przyjęcie Chrystusa ?
Boże Narodzenie to najbardziej rodzinne święta w naszym kraju. Do rodzinnych domów zjeżdżają się wszyscy, aby przy wigilijnym stole podzielić się opłatkiem, wymienić życzeniami, wspólnie spożyć tradycyjne wigilijne potrawy i śpiewać kolędy.
W domach panuje atmosfera wzajemnej życzliwości, wspaniały świąteczny nastrój, gdy w tą jedyną noc w roku wszyscy są razem. Zdarza się jednak, że z różnych przyczyn brak kogoś z członków rodziny. Panuje zwyczaj, że wśród nakrycia stawia się dodatkowe puste nakrycie przeznaczone dla nieobecnego lub dla niespodziewanego gościa. W polskiej tradycji oprócz dodatkowego nakrycia, pod śnieżnobiałym obrusem umieszcza się siano. Wieczerza rozpoczyna się wraz z pojawieniem się na niebie pierwszej gwiazdy.
Przypominam, bracia, Ewangelię, którą wam głosiłem, którą przyjęliście i w której też trwacie.
Przez nią również będziecie zbawieni, jeżeli ją zachowacie tak, jak wam głosiłem. Bo inaczej na próżno byście uwierzyli.
Przekazałem wam na początku to, co przejąłem: że Chrystus umarł – zgodnie z Pismem – za nasze grzechy,
że został pogrzebany, że zmartwychwstał trzeciego dnia, zgodnie z Pismem;
i że ukazał się Kefasowi, a potem Dwunastu,
później zjawił się więcej niż pięciuset braciom równocześnie; większość z nich żyje dotąd, niektórzy zaś pomarli.
Potem ukazał się Jakubowi, później wszystkim apostołom.
W końcu, już po wszystkich, ukazał się także i mnie jako poronionemu płodowi.
Jestem bowiem najmniejszy ze wszystkich apostołów i niegodzien zwać się apostołem, bo prześladowałem Kościół Boży.
Lecz za łaską Boga jestem tym, czym jestem, a dana mi łaska Jego nie okazała się daremna; przeciwnie, pracowałem więcej od nich wszystkich, nie ja, co prawda, lecz łaska Boża ze mną.
Tak więc czy to ja, czy inni, tak nauczamy i tak uwierzyliście.
Refleksje
Źródła nie znaleziono
Radio VIA - Posłuchaj
Posłuchaj klikając w symbol Play Lub kliknij logo radia (nowe okienko)
Zachęcamy do czytania artykułów o tematyce religijnej, które goszczą w tym dziale.
O, z dalekich krain my za gwiazdą wyszli,
Posłuchaj klikając w symbol Play 
