Abyś ty mógł żyć….

Umiera Bóg
rozdarty na krzyżu
umiera Bóg
nad ziemią rozpięty
twój Bóg umiera milczący
spowity całunem ciszy….
tylko łzy płyną obficie
nie pytaj dlaczego płyną…
twój Bóg umiera samotny
gdzie są te rzesze
do których mówił codziennie
gdzie są te tłumy
które chlebem nakarmił…
została tylko Matka
najwierniejsza osoba pod słońcem
i uczeń umiłowany
który bardzo kochał
dobrze że oni są przy Nim
a ty gdzie jesteś…
może w tym tłumie
krzycząc Jeśli jesteś Bogiem…
może jesteś z Piotrem
zakrywającym twarz przed ludźmi
i przed samym sobą
a może stoisz gdzieś z boku
i z obojętnością widza oglądasz tę scenę
niepewny na którą
przejść stronę
a przecież to Bóg umiera
abyś ty mógł żyć….

( W promieniach słońca, 1996 ) Wiersz ks. Marka Chrzanowskiego FDP
zródło: https://misericors.org/abys-ty-mogl-zyc-wielki-piatek/