O, z dalekich krain my za gwiazdą wyszli,By zobaczyć maleńkiego Jezusa
narodzonego
Tu w stajence biednej, tu w stajence
biednej
Dary niesiem Jemu, by dać mu z ochotą
Mirrę i kadzidło, także i to złoto,
By dziecina się cieszyła i nam błogosławiła
Tu w stajence biednej, tu w stajence
biednej.
(pieśń kościelna)
Uroczystość Objawienia Pańskiego (Epifanii), znana jest powszechnie jako Święto Trzech Króli.
To święto przyjęto na pamiątkę potrójnego objawienia się mocy i chwały Chrystusa przy pokłonie trzech pogańskich Mędrców ze Wschodu, przy Chrzcie św. w rzece Jordan i podczas pierwszego cudu dokonanego przez Jezusa na weselu w Kanie Galilejskiej.
Z przypomnienia chrztu wywodzi się zwyczaj błogosławienia wody, a ze wspomnienia o Mędrcach z darami bierze się tradycja święcenia kadzidła i kredy. Kadzidłem okadza się następnie mieszkanie, a kredą na drzwiach wypisuje się litery K+M+B - znak ochrony i błogosławieństwa. Znak ten, popularnie odnoszony do imion legendarnych Świętych Trzech Króli: Kacpra, Melchiora i Baltazara, powstał zapewne od pierwszych liter zdania: "Christus mansionem benedicat" ("Niech Chrystus błogosławi ten dom").
Nie znane są dokładne imiona mędrców oraz to czym się dokładnie zajmowali. W zachodniej Europie zostały przyjęte popularne wówczas imiona:
Kacper, Melchior i Baltazar. Mędrcy przynieśli dzieciątku złoto, mirrę i kadzidło, które są święcone w tym dniu na mszy, a także kreda, którą należy napisać inicjały królów na drzwiach.W kościołach katedralnych po Ewangielii ogłasza się uroczyście daty świąt ruchomych na dany rok.
Symbolem odwiedzin trzech króli u Jezusa Chrystusa jest doroczna kolęda - pobłogosławienie domu i członków rodziny przez księdza.